هوگو لورینز، معاون سفیر آمریکا در افغانستان

دو سال آینده برای افغانستان سال‌های حیاتی است. افغان‌ها در این مدت باید تصمیم‌های مهمی بگیرند، از جمله گرفتن تمام مسئولیت‌های امنیتی، پیشبرد برنامه مصالحه با شورشیان و مهم‌تر از آن، توافق بر سر حضور درازمدت آمریکا در این کشور.

مساله بودن نظامیان خارجی برای بلندمدت در افغانستان جنجالی است. همسایه‌های افغانستان به تلاش‌های آمریکا برای بودن در منطقه خوشبین نیستند.

آمریکا چه منافعی در ایجاد پایگاه‌های نظامی دراز مدت در افغانستان دارد و قدرت‌‌های منطقه چرا مخالف آن هستند؟

برای یافتن پاسخ به این پرسش‌ها، هارون نجفی‌زاده، خبرنگار بی‌بی‌سی، با دیپلمات‌های ارشد روسی و آمریکایی در کابل گفتگو کرده‌است که هر دو مصاحبه همزمان در وبسایت فارسی بی‌بی‌سی منتشر می‌شود.

متن زیر گفتگو با هوگو لورینز، معاون سفیر آمریکا در افغانستان است:

آقای لورینز! آمریکا چه منافعی در ایجاد پایگاه‌‎های درازمدت در افغانستان دارد؟

در پیمان همکاری‌های استراتژیک، که ماه مه گذشته میان رئیس جمهور اوباما و رئیس جمهور کرزی به امضا رسید، روی همکاری‌های امنیتی درازمدت دو کشور توافق شد.

این موافقتنامه اساسا ً قواعد عملیاتی را برای حضور نظامی آمریکا در افغانستان تعیین می‌کند. ما بر سر این موافقتنامه مذاکره خواهیم کرد تا اصل منافع ملی دو کشور در آن تأمین شود. در این موافقتنامه به حاکمیت ملی افغانستان و قوانین این کشور احترام گذاشته می‌شود.

آمریکا در افغانستان در حال حاضر 66 هزار سرباز دارد

آمریکا هیچ منافعی در ایجاد پایگاه‌های نظامی دائمی در افغانستان ندارد. انتظار داریم که با امضای موافقتنامه بتوانیم از پایگاه‌های ارتش افغانستان استفاده کنیم نه از پایگاه‌های جداگانه آمریکایی. حضور نظامیان آمریکا و نیروهای امینتی ما تهدیدی به هیچ همسایه‌ افغانستان نخواهد بود. اگر چنین باشد، خلاف منافع افغانستان است و این موافقتنامه برای منافع دو کشور است. ما انتظار داریم زودتر هم امضا شود.

شما طرفدار امضای هرچه زودتر موافقت‌نامه امنیتی هستید. فکر می‌کنید تا کی می‌توانید با افغانها به نتیجه برسید؟

با افغانستان توافق کرده‌ایم که در ۱۲ ماه آینده موافقتنامه امنیتی را امضا کنیم. اما سوال من این است که چرا باید این‌قدر منتظر ماند؟ در چند ماه می‌توانیم به نتیجه برسیم. امضای این موافقتنامه برای مطمئن کردن افغان‌ها به آینده‌شان خیلی مهم است. چون در جامعه این نگرانی وجود دارد که آمریکا تعهدات لازم را در قبال افغانستان ندارد. با امضای این موافقتنامه تعهدات درازمدت آمریکا برجسته خواهد شد.

اما طبعاً این پیمان شما مخالفانی هم دارد. فکر می‌کنید علت مخالفت با این موافقت‌نامه در داخل و خارج کشور چیست؟

ببینید، بر سرمسائل این‌ چنینی هرگز اتفاق نظر کامل وجود ندارد. مردم حق مخالفت دارند. من امیدوارم که گفتگوی سالم در این مورد در افغانستان صورت گیرد. چه چیزی در محور منافع افغانستان قرار دارد؟ حضور نظامی آمریکا یا عدم آن؟

البته فراموش نکنید که حضور نظامی آمریکا به شکل نیروی جنگی نخواهد بود. زیرا این کاری است که دولت افغانستان آن را رهبری می‌کند. هم اکنون امنیت ۷۵ درصد مردم افغانستان توسط نیروهای افغان تأمین می‌شود. و این قابل توجه است.

نقش رزمی ناتو در آخر سال ۲۰۱۴ تمام می‌شود و حضور امنیتی ما به منظور مشاوره و حمایت از نیروهای افغان خواهد بود.

من از منابعی شنیده‌ام که حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان در جریان مذاکرات امنیتی دنبال برآورده کردن تقاضاهای شخصی است. مثلاً گفته می‌شود که او به شما گفته که تنها در صورتی حاضر است موافقت‌نامه را امضا کند که واشنگتن از نامزد مورد نظر او در انتخابات ۲۰۱۴ حمایت کند؟

من در این مورد چیزی نمی‌دانم. ما رابطه نیرومند بین دولت‌هایمان داریم ـ رابطه‌ای که از منافع دولت‌ها و مردمان هر دو کشور حمایت می‌کند. این موافقتنامه امنیتی به این رابطه استحکام بیشتر می‌بخشد. هر دو طرف برای آن بهای زیادی پرداخته و شماری از بهترین شهروندان دو کشور در این راه جانهای‌شان را از دست داده‌اند. و این پایه‌ رابطه‌ ما است.

در حال حاضر مذاکرات بسیار جدی در جریان است و در سطح رهبری دو کشور هم در کابل و هم در واشنگتن تعهد قوی وجود دارد که این موافقتنامه به انجام برسد و دو کشور رو به جلو حرکت کنند.

آمریکا از نامزدی با چه معیارهایی در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان پشتیبانی خواهد کرد؟

آمریکا هیچ نامزد، حزب سیاسی یا جنبش سیاسی را نسبت به دیگری ترجیح نمی‌دهد. آمریکا از روند انتخابات پشتیبانی می‌کند.

افغانستان مانند همه ما هزینه جانی سنگین در این ۱۰ – ۱۱ سال مبارزه پرداخته است. بخشی از این هزینه برای این است که مردم افغانستان بتوانند مسیر آینده خود را تعیین کنند.

نامزدها به میدان خواهند آمد. آنها قادر خواهند بود که رقابت کنند، قادر خواهند بود که که پیامهایشان را در سراسر کشور به مردم برسانند.

این‌که آنها به عنوان نامزدهای جداگانه می‌توانند بهترین دستآورد را برای مردم داشته باشند. مردم هم قادر خواهند بود که از توانایی خود برای انتخاب رهبر خود استفاده کنند.

همه از این حق برخوردار خواهند بود: حکومت فعلی، اپوزیسیون- همه. اگر انتخابات موفقی برگزار شود، برنده آن همه خواهند بود.

ناامنی یک مساله است. انتخابات نباید تنها در مناطق امن برگزار شود. برای نیروهای امنیتی افغانستان خیلی مهم است که به حمایت نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت در افغانستان ـ آیساف ـ و ائتلاف بتوانند امنیت کافی برای برگزاری انتخابات فراهم کنند.